...Ako smo dozvolili Kandicki, Tadicu, Vuci, Biserko, Jovanovicu....itd,itd...da predstavljaju 3 miliona Srba( ostalo su djeca generala koje je Broz svjesno naselio u Bg, pa tako i nije glavni grad Srba)sta smo mogli ocekivati. Ako malo porodicno stablo rascijate bilo moga od pomenutih, vidjeti cete,da Srbin dugo, preko jednog vijeka nije vladao maticnom zemljom. Nas su se nakon rezolucije odrekli i Rusi, i nasa djeca ce ici u napad na istu, a vracati se kao i hitlerova omladina, a Ameri ce se povuci sa svojim brodovima i avionima i terorisati nekog drugdje, a mi ponavljati mantru kako nam Rusi nisu braca itditd...
Mislim da za spas drzave nema ni promila sanse...nego gledati gdje se asimilirati..
Nadao sam se u Vojvodu seselja, ali...nece nikad izaci, dok boris ne dovrsi posao..
Vjecnaja pamjat Serbio

A sa druge strane, čudno je gledati Tadića, rukovodioca države, koji ne krije svoju najiskreniju radost povodom hapšenja čoveka koji je sa zločinima ili bez, 16 godina prilično iskreno ratovao, između ostalog i za državu čiji je sada Tadić predsednik. Taj prizor, naravno, izaziva pomalo čudan osećaj, zato što je sasvim neuporediv sa odnosom prema istim tim vojnim poslenicima.